Pitayanın ve Bitkilerin Sıcak-Soğuk İsteği
Pitayanın ve Bitkilerin Sıcak-Soğuk İsteği
Ejder Meyvesi Pitayanın Hava İsteği
Anavatanı tropikal iklim şartlarının yeraldığı bölgeler olan ejder meyvesi (pitaya) Türkiye de güneş ışınlarının geliş açısından dolayı tül olmaksızın açığa dikim yapıldığında güneş yanıkları oluşacak buda dal ve gövdeyi etkileyerek bitkiyi öldürecektir.
Yine özü ve gövdesinin büyük bir bölümü su olduğu için 0 derece ve altında sağlıklı bir şekilde büyümesini devam ettiremeyeceğinden yine bitkinin ölmesine yol açacaktır.
Kaktüsgillerden olan ejder meyvesi (pitaya) aşırı sık sulanmayı çok sevmediği için kökleri aşırı suyu gördüğünde hemen çürümekte ve dolayısı ile yine bitkinin ölmesine sebep olmaktadır.
Son olarak hava akımına çok duyarlı olduğu bitki tamamen de kapalı kalmamalı bu durum bitkiyi tam olarak öldürmesede çok dayanıksız bir şekilde büyümesine neden olacağından verim alınamayacaktır.
Bu dört unsur Türkiye de ejder meyvesi (pitaya) yetiştirilirken denenmiş ve her biri tecrübe edilmiştir. Yetiştiriciliğe başlayacak yatırımcıların ve çiftçilerin tüm bu şartları tek tek düşünerek hareket etmeleri kendi yararlarına olacaktır. Zaman ve diğer maliyetler açısından baştan önlem alabilecekleri ve riske girmeden doğru bir yatırım yapabilecekleri en güvenli yol örtü altı yetiştiriciliği olan seracılık olacaktır.
Ejder Meyvesinin yetiştirileceği bölgenin sıcaklık değerleri çok önemlidir. Bölgenin yıl içerisinde ki en yüksek sıcaklık – en düşük sıcaklık, gece sıcaklığı ve gündüz sıcaklığı gibi bilgiler bir çok bitkide olduğu gibi Pitaya içinde çok önemlidir. Bu bilgiler soğuğa ve sıcağa dayanıklılığını ortaya çıkaracak ve yol haritamız olacaktır.
Bitkilerde soğuğa ve sıcağa dayanıklılık haritaları
Bitki soğuğa ve sıcağa dayanıklılık haritaları, bir bölgede ilk defa yetiştirilmesi düşünülen çok yıllık bir bitkinin, sıcaklık açısından o yörede yetişip yetişemeyeceğine karar verilmesinde kullanılmaktadır. Bitkiler, iklim isteklerinin karşılandığı ve ekstrem iklim şartlarına dayanabildikleri bölgelerde hayatlarını devam ettirebilirler. Bitkiler için en uygun yetişme alanları belirlenirken, tüm bitki-iklim istekleri birlikte değerlendirmeye alınır. Bitkilerin iklim koşullarına karşı dayanma şartlarıyla ilgili olarak her bir meteorolojik faktör için dayanma sınırları belirlenmiştir. Bunların içerisinde dünyada en yaygın kullanılanlar, ABD Tarım Bakanlığı (USDA) tarafından hazırlanan Bitki Soğuğa Dayanıklılık Bölge Haritası (Plant Hardiness Zone Map) ve Amerikan Bahçecilik Derneği (American Horticultural Society) tarafından hazırlanan Bitki Sıcağa Dayanıklılık Bölge Haritası (AHS Heat Zone Map)’dır.
Bitki Soğuğa Dayanıklılık Haritası
Düşük sıcaklık, bitkilerin hayat alanlarını belirleyen en önemli çevre faktörlerinden birisidir. Tek yıllık bitkiler yetiştirme dönemi sonunda tohum vererek varlıklarını devam ettirebilirken çok yıllık bitkiler (ağaçlar, çalılar, çok yıllık otlar vb.), gelecek büyüme döneminde de hayatta kalabilmek için kış mevsiminin en düşük sıcaklığına dayanıklı olmak zorundadırlar. Bu nedenle bitkilerin dayanabildikleri sıcaklıkların tespitiyle ilgili olarak uzun yıllar süren bitki gözlemleri ve laboratuar çalışmaları yapılmıştır ve halen de yapılmaya devam edilmektedir. Bu çalışmalar sonunda bitki soğuğa ve sıcağa dayanıklılık bölge değerleri ve haritaları (zone) oluşturulmuştur. Günümüzde uluslararası standart haline gelen bitki soğuğa ve sıcağa dayanıklılık değerleri botanik kitaplarında, bitki kataloglarında ve internet sitelerindeki bitki tanıtımlarında sıklıkla referans olarak verilmektedir.
Bitki soğuğa dayanıklılık haritası ilk olarak 1965 yılında ABD Tarım Bakanlığı (USDA) tarafından bugünkü haliyle hazırlanmış, sonradan tüm dünyada kabul görmüş ve birçok ülke tarafından kendi ülkelerine uyarlanmıştır. Ziraat mühendisleri, zirai meteorolojistler, klimatolojistler ve bitki bilimcilerinden oluşan bir komisyon tarafından hazırlanan harita, 10°F aralıklarla 13 bitki dayanıklılık bölgesinden oluşmaktadır. Bölgeler kendi içinde a ve b şeklinde 5°F’lık (2.8°C) iki alt bölgeye ayrılmıştır. 1a bölgesi en düşük sıcaklıklı kuşağı temsil ederken (-55,-60°F veya -48.3, -51.1°C) en sıcak kuşağı ise 13b bölgesi temsil etmektedir (65-70 °F veya 18.3°C – 21.1°C).
Türkiye için ilk defa 1975–2006 verileriyle 2009 yılında hazırlanan bitki soğuğa dayanıklılık haritası, Coğrafi Bilgi Sistemleri (CBS) ve geliştirilmiş özel bir program yardımıyla topografya (yükseklik) farkından dolayı meydana gelebilecek sıcaklık değişikliklerinin haritaya yansıtılmasıyla 1971–2010 verileriyle yeniden hazırlanmıştır. Haritada görüldüğü gibi gözlem yapılan merkezler içerisinde Ağrı İli en düşük ortalama minimum sıcaklık değeri olan -33.5°C ile 4a bölgesinde yer almaktadır. Antalya İli Kaş İlçesi ise en yüksek ortalama minimum sıcaklığa (2.9°C) sahip ölçüm yapılan yerleşim merkezi olup 10b bölgesinde yer almaktadır. Sıcaklık ve yükseklik verileri arasındaki ilişki kullanılarak sıcaklık ölçümü yapılmayan alanlar için soğuğa dayanıklılık değerleri türetilmesiyle hazırlanan yeni haritada 2. bölge en soğuk kuşağı, 10. bölge ise en sıcak kuşağı göstermektedir.
Bitki Sıcağa Dayanıklılık Haritaları
Bitkisel üretimde düşük sıcaklıklar kadar yüksek sıcaklıklar da, sıcaklığın derecesine, süresine, bitkinin gelişme dönemine bağlı olarak zararlı etkide bulunur. Sıcaklık, en uygun büyüme sıcaklığından yukarıya doğru çıktığında fotosentez ve solunum dengesi bozulduğundan bitkilerde büyüme yavaşlar. Sıcaklık artışı, bitkinin en yüksek büyüme sıcaklığını geçecek olursa, bitki önce bir durgunluk devresi geçirir. Eğer bu sıcaklık artışı uzun süreli devam ederse bitki toprak üstü organları ile devamlı kaybettiği suyu, kökleri ile karşılayamaz. Önce yapraklardan başlamak üzere yeşil organlar sararmaya başlar. Bitkinin devamlı su kaybetmesi ise, protoplazmanın pıhtılaşmasına ve bitkinin ölümüne neden olur. Bu nedenle bitki proteinlerinin aşırı sıcaktan dolayı zarar görmeye başladığı sıcaklık derecesi olan 30°C üzerindeki sıcaklıkları sınır olarak kabul eden Bitki Sıcağa Dayanıklılık Bölge Haritası, Amerikan Bahçecilik Derneği (American Horticultural Society) tarafından 1997 yılında geliştirilmiştir. Bitki soğuğa dayanıklılık haritasına göre yeni olan bitki sıcağa dayanıklılık haritasıyla ilgili gözlemler devam etmekte olup, az sayıdaki kaynakta bazı bitkilere ait bölge değerleri yer almaktadır.
Bitki sıcağa dayanıklılık haritası, maksimum hava sıcaklığının 30°C’nin üzerinde olduğu gün sayısının uzun yıllar ortalaması ile oluşturulmuştur. Harita 12 farklı bölgeden oluşmaktadır. 1. bölge 30°C’nin üzerindeki yıllık ortalama gün sayısının 1’den az olduğu soğuk bölgeyi, 12. bölge 30°C’nin üzerindeki yıllık ortalama gün sayısının 210’dan fazla olduğu en sıcak bölgeyi göstermektedir.
Türkiye için ilk defa 1975–2006 verileriyle 2009 yılında hazırlanan bitki sıcağa dayanıklılık haritası, Coğrafi Bilgi Sistemleri (CBS) kullanılarak yükseklik farkından dolayı meydana gelebilecek sıcaklık değişikliklerinin haritaya yansıtılmasıyla 1971–2010 verileriyle güncellenerek yeniden hazırlanmıştır. Gözlem yapılan merkezler içerisinde Ardahan İli 30°C’nin üzerindeki yıllık ortalama gün sayısı 2,15 ile en düşük değere sahip gözlem yapılan yerleşim merkezi olup 2. bölgede yer almaktadır. Şanlıurfa’ya bağlı Ceylanpınar İlçesi ise 153,2 gün ile en yüksek değere sahip yerleşim merkezidir ve 10. bölgede bulunmaktadır. Sıcaklık ve yükseklik verileri arasındaki ilişki kullanılarak sıcaklık ölçümü yapılmayan alanlar için sıcağa dayanıklılık değerleri türetilmesiyle hazırlanan yeni haritada 1. bölge en soğuk kuşağı göstermektedir.
Maliyetler, yetiştiricilik, danışmanlık ve pazar hakkında diğer tüm detaylar için bize https://ejdermeyvesipitaya.com/iletisim ulaşabilirsiniz.
Ejder Meyvesi Pitaya nın sağlığa ve insan vücuduna faydaları hakkında detaylar için https://pitayasepeti.com/2020/04/03/pitayanin-faydalari/
www.ejdermeyvesipitaya.com adreslerimiz.
Türbe Mah. Hutbetaşı Cad. No:90 Erdemli – Mersin
Altıayak Mah. Fevzi Çakmak Cad. No:99 Kepez – Antalya
Toplantı için: Bahçeşehir Merkez Başakşehir – İstanbul
Tel: 0532 432 07 93
